Jakie objawy daje cukrzyca?
Większości z nas cukrzyca kojarzy się ona z dwoma chorobami – cukrzycą typu I oraz cukrzycą typu II. Cukrzyca typu I to choroba, która polega na całkowitym braku insuliny w organizmie…
Większości z nas cukrzyca kojarzy się ona z dwoma chorobami – cukrzycą typu I oraz cukrzycą typu II.
Cukrzyca typu I to choroba, która polega na całkowitym braku insuliny w organizmie – z tego też względu wymaga ona regulowania jej poziomu poprzez przyjmowanie insuliny. Choroba stanowi około 5% wszystkich zachorowań w Polsce.
Do najczęstszych objawów cukrzycy typu I zaliczamy:
- ogromne, wzmożone i niepohamowane pragnienie,
- częste oddawanie dużych ilości moczu,
- zmęczenie, apatia
- chudnięcie,
- problemy skórne – m.in. zajady w kącikach ust,
- zapach acetonu z ust.
Bardziej powszechną jest cukrzyca typu II, którą niesłusznie uważa się za chorobę osób starszych. Oprócz uwarunkowań genetycznych (występowanie u rodziców lub rodzeństwa) na jej rozwój ma wpływ tryb życia jaki prowadzimy. Najczęściej występuje u osób z nadwagą spowodowaną złą dietą i brakiem ruchu. Rozwój cukrzycy typu II wiąże się z obecnością zjawiska insulinooporności, czyli niewrażliwości tkanek organizmu na działanie insuliny. Oznacza to, że mimo prawidłowego wydzielania tego hormonu przez trzustkę, komórki na niego nie reagują i nie wchłaniają glukozy z krwi. W rezultacie w krążeniu wzrasta zarówno poziom cukru, jak i insuliny, której produkcja wzrasta w odpowiedzi stan przewlekłej hiperglikemii.
Do najczęstszych objawów cukrzycy typu II zaliczamy:
- częste napady głodu,
- zmęczenie i senność,
- zaburzenia widzenia,
- umiarkowane zwiększone pragnienie,
- infekcje intymne,
- sucha, swędząca skóra.
Każdy z nas w swoim codziennym życiu spotyka na swojej drodze osoby z cukrzycą. Żyjemy w pogoni, stresie, nie mamy czasu na odpowiednią ilość aktywności fizycznej. Jemy nie najlepiej, albo wcale przez pół dnia rekompensując sobie wieczór podwójnym obiadem i…deserem Nieświadomie popychamy się w kierunku nadwagi/otyłości, a to już krok do …cukrzycy! Cukrzycy z reguły nie widać gołym okiem, natomiast często na wczesnym etapie daje nam sygnały, że dzieje się coś niedobrego…
Jeśli macie jakieś podejrzenia odnośnie cukrzycy – nie czekajcie z diagnostyką!! Poniżej lista badań laboratoryjnych możliwych do wykonania:
- pomiar cukru we krwi za pomocą glukometru – metoda samokontroli u pacjentów z już rozpoznaną cukrzycą
- pomiar wskaźników z krwi obwodowej – przydatne jest oznaczenie poziomu cukru we krwi na czczo (glukoza) oraz badanie profilu lipidowego (cholesterol całkowity, cholesterol LDL, HDL, triglicerydy)
- pomiar stężenia hemoglobiny glikowanej HbA1C, który daje informację o średnim poziomie cukru we krwi w przeciągu ostatnich 2-3 miesięcy, dzięki czemu poza rozpoznawaniem cukrzycy służy do monitorowania skuteczności jej leczenia
- doustny test tolerancji glukozy (OGTT) – pomaga rozpoznać stany przedcukrzycowe (nietolerancję glukozy) predysponujące do rozwoju cukrzycy typu 2, wykonuję się go też u ciężarnych kobiet
- badanie na obecność przeciwciał wobec komórek trzustki wytwarzających insulinę – test wykrywający m.in. przeciwciała przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego (anty-GAD65), może pomóc odróżnić cukrzycę typu 1 od cukrzycy typu 2, ale również posłużyć jako czynnik wskazujący na ryzyko rozwoju zaburzenia w przyszłości u członków rodziny osoby chorej
- badanie ogólne moczu – odzwierciedla czynność nerek, ale też potwierdza lub wyklucza istnienie infekcji w układzie moczowym. W nieleczonej cukrzycy w moczu może pojawić się glukoza, białko lub ciała ketonowe.